Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

Παλαίμαχοι


 
   (…) Η νέα γενιά διαφωνεί, όχι γιατί, στο σύνολο της τουλάχιστο, την κατέχει αντιρρητικός παροξυσμός, αλλά γιατί εξεγείρεται, όταν αντιλαμβάνεται πόση ασυνέπεια υπάρχει ανάμεσα στο λόγο και στην πράξη των ώριμων.
Τα παιδιά περνούν δώδεκά χρόνια στα θρανία, χιλιάδες πολύτιμες ώρες, για ν’ ακούσουν και να μάθουν πολλά, και ωφέλιμα και άχρηστα πράγματα. Αφήνονται να μετεωρισθούν, ιδανικοί αστροναύτες, σε υψηλούς κόσμους, καταστερωμένους από γενναία παραδείγματα και βαρυσήμαντα κατορθώματα. Διδάσκονται την αξία της ευνομίας, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας, της επιείκειας, της αυτοθυσίας, του αρρενωπού φρονήματος, της σοφίας. Σχηματίζουν μέσα τους ένα μυθικό σύμπαν, που αισθάνονται, βέβαια, πως πραγματώνεται σ’ εξαιρετικές μόνο περιπτώσεις, αλλά και που δεν ανέχονται να το βλέπουν να διαλύεται σε φανταχτερούς αφρούς, μόλις το αγγίξει με το βέβηλο δάχτυλό της η καθημερινή ζωή. Γιατί η καθημερινή ζωή δεν είναι μια, ημιτελής επί τέλους, προσπάθεια αναγωγής σ’ αυτό το μυθικό σύμπαν, αλλά μια βάναυση και ολοκληρωτική άρνησή του. (…)
   Είναι δεινή από πολλές πλευρές η θέση της σύγχρονης γενιάς. Γιατί ζητεί περισσότερα από άλλες γενιές και γιατί της προσφέρονται λιγότερα. Άλλωστε, οι καιροί μας ευνοούν την απληστία. Οι απαιτήσεις ολοένα και πληθαίνουν. Και η αδημονία μεγαλώνει. Όλοι αδημονούν. Και οι νέοι, που έχουν και τη φυσική αδημονία της ηλικίας, πολύ περισσότερο. Η καθημερινή ζωή παίρνει πολλές φορές το ρυθμό του καλπασμού. Και ο καλπασμός αντιφέρεται προς τις παγιωμένες καταστάσεις, προς τ’ απολιθωμένα σχήματα, προς τις αρτηριοσκληρωτικές αντιμετωπίσεις των θεμάτων. Όταν φυσούν οι άνεμοι των μεγάλων δασών, είναι πολύ δύσκολο να σταθεί όρθια η αχυροπλεγμένη καλύβα. Έτσι η γενιά μας η «μοιχαλίς» έχει εύκολο τρόπο να εξιλεωθεί αντίκρυ στη γενιά που έρχεται: να προσπαθήσει να την εννοήσει, να συλλάβει τον παλμό της, να αισθανθεί τη μαρτυρική της ανησυχία, να τοποθετήσει και τις υπερβολές της σταθεί ζωντανή μέσα σ’ ένα ζωντανό σύμπαν, σταθεί γενναία μπροστά σε προβλήματα που απαιτούν γενναίες λύσεις, τότε θα έχει και το δικαίωμα να επιτιμήσει τα «οργισμένα νιάτα», ν’ αρνηθεί ό,τι θα χρειασθεί ν’ αρνηθεί και να ευκολύνει μερικούς συμψηφισμούς, που έχουν γίνει πια αναπόφευκτοι και απαραίτητοι.
Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος,
«Ο σύγχρονος άνθρωπος», σελ. 314-317


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ι.Ε.Π.: Οι νέοι φάκελοι υλικού για Αρχαία Ελληνικά, Λογοτεχνία και Νεοελληνική Γλώσσα Γ΄ Λυκείου

Ι.Ε.Π.: Οι νέοι φάκελοι υλικού για Αρχαία Ελληνικά, Λογοτεχνία και Νεοελληνική Γλώσσα Γ΄ Λυκείου