Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2016

Η σημασία της εργασίας

 
  Μια ζωή χωρίς κόπους και προσπάθειας οραματίζονται οι πιο πολλοί. Τις ανέσεις και τις ευκολίες τις αναζητούν, τον καθημερινό όμως μόχθο τον απεχθάνονται. Όσο λοιπόν είναι έξω απ' την εργασία ελπίζουν να βρουν ένα σίγουρο και σταθερό επάγγελμα και, όταν το βρίσκουν, ελπίζουν πως θα 'ρθει γρήγορα η στιγμή, για να σταματήσουν να εργάζονται.

   Και όμως έρευνες δείχνουν πως αυτοί που στην παραγωγική τους ηλικία νιώθουν βαριά την εργασία που ασκούν και αναζητούν τρόπους, για να απαλλαγούν απ' το φορτίο της,, όταν φτάσει η ώρα της σύνταξης καταλαμβάνονται από κατάθλιψη και μελαγχολία. Πού να διοχετεύσουν τη δημιουργικότητά τους; Πώς να γεμίσουν τις ώρες της πλήξης τους; Ποια σχέδια και στόχους να θέσουν, για να ανανεώσουν το ενδιαφέρον τους για τη ζωή;
   Αντιφατική λοιπόν η σχέση του ανθρώπου με την εργασία, και κάτω απ' την ιδεολογία της ήσσονος προσπάθειας και του εύκολου πλουτισμού γίνεται στην εποχή μας ακόμα πιο αντιφατική. Απ' τη μια, η εργασία απαξιώνεται και όποιος την ασκεί υπεύθυνα. ευσυνείδητα και αποδοτικά θεωρείται αφελής. Απ' την άλλη, οι υλικές, ψυχικές και πνευματικές ανάγκες που καθιστούν επιτακτική τη δημιουργική άσκησή της μεγαλώνουν και όσο μένουν ανικανοποίητες αποτελούν μια διαρκή εστία προσωπικής φθοράς και διαπροσωπικών προβλημάτων.
   Μέσα στο κλίμα αυτό καλείται ο καθένας να διευθετήσει τη σχέση του με την εργασία και απ' τη στάση που θα υιοθετήσει απέναντί της να την καταστήσει είτε απλό μέσο βιοπορισμού είτε χώρο δημιουργικής δραστηριότητας. Αφού όμως το επάγγελμα αποτελεί κύριο προσδιοριστικό στοιχείο της ταυτότητάς μας και βασικά συντελεστή της ολοκλήρωσής μας, είναι φυσικό πως η σχέση που αναπτύσσουμε μαζί του επηρεάζει ωφέλιμα ή βλαβερά όλες τις πτυχές του προσωπικού και του κοινωνικού μας βίου.
   Αγαπώ λοιπόν αυτό που κάνω και το ασκώ υπεύθυνα και αποτελεσματικά. Δεν είναι μόνο που εξασφαλίζω τα αναγκαία για τη ζωή και αποκτώ σταδιακά μικρότερη ή μεγαλύτερη ευχέρεια; για να βελτιώσω το βιοτικό μου επίπεδο. Είναι κυρίως που βρίσκω ένα χώρο, για να εκφράσω τη δημιουργική μου ικανότητα και ένα μέσο για να την πλουτίσω με νέες γνώσεις, εμπειρίες και δεξιότητες. Είναι ακόμα που αναπτύσσω έναν κύκλο προσωπικών επαφών και κατακτώ εντός του την εκτίμηση και το σεβασμό για το πρόσωπό μου. Είναι επίσης που μαθαίνω να είμαι χρήσιμος και για τον εαυτό μου και για τους άλλους και εμπεδώνω στην ηθική μου συνείδηση το αίσθημα της κοινωνικής ευθύνης. Είναι πάνω απ' όλα που βλέπω ό,τι έχω κάνει να γίνεται όλο και καλύτερο και συνειδητοποιώ πως ο χρόνος που φεύγει δε μου αφαιρεί, αλλά μου προσθέτει αξιοσύνη.
   Δεν αγαπώ λοιπόν αυτό που κάνω και το ασκώ ανεύθυνα και αναποτελεσματικά. Δεν είναι μόνο που εκλαμβάνω την καταβολή του μόχθου μου ως σπατάλη χρόνου και δυνάμεων. Δεν είναι μόνο που τα έργα μου αποδεικνύονται υποδεέστερα της αξίας μου. Είναι κυρίως που περνά ο χρόνος και μαζί του ξεφτίζει ολοένα και περισσότερο η προσωπική εκτίμηση αυτής της αξίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ι.Ε.Π.: Οι νέοι φάκελοι υλικού για Αρχαία Ελληνικά, Λογοτεχνία και Νεοελληνική Γλώσσα Γ΄ Λυκείου

Ι.Ε.Π.: Οι νέοι φάκελοι υλικού για Αρχαία Ελληνικά, Λογοτεχνία και Νεοελληνική Γλώσσα Γ΄ Λυκείου