ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΣΜΟΣ Ή ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ

Ένα Δίλημμα της εποχής

   Την τελευταία πενταετία όλο και περισσότερα γεγονότα και δραστηριότητες – σε παγκόσμια κλίμακα – πείθουν ότι μια σειρά οργανώσεων, ινστιτούτων, κομμάτων, επιχειρήσεων και μεμονωμένων ατόμων θέτουν ως προτεραιότητα των επιδιώξεών τους την πολιτισμική μεταβολή των κατοίκων του πλανήτη και την στροφή των ενδιαφερόντων τους από τον άκρατο καταναλωτισμό προς την αειφορία.

Αυτό ως αποτέλεσμα του γεγονότος ότι ο πλανήτης μας βρίσκεται μπροστά στην επικίνδυνη καμπή της διατήρησής του ή της αυτοκαταστροφής του.

   Σε ένα ντοκιμαντέρ του 2009 με τίτλο “The Age of stupid” (Η εποχή των ηλιθίων) ένας φανταστικός ιστορικός, που πιθανόν να είναι ο τελευταίος άνθρωπος της γης παρακολουθεί ένα φιλμ αρχείου και αναλογίζεται τα τελευταία χρόνια κατά τα οποία η ανθρωπότητα μπορούσε ακόμη να σωθεί από την παγκόσμια οικολογική κατάρρευση. Καθώς συλλογίζεται τη ζωή διαφόρων ατόμων – ενός Ινδού επιχειρηματία που δημιουργεί μια αεροπορική εταιρεία χαμηλού κόστους, μιας κοινότητας στη Βρετανία που ανησυχεί για την κλιματική αλλαγή αλλά αντιδρά στην εγκατάσταση μιας νέας ανεμογεννήτριας στην περιοχή της, ενός φοιτητή από την Νιγηρία που αγωνίζεται να ζήσει το αμερικανικό όνειρο του καταναλωτισμού και ενός Αμερικανού πετρελαιοπαραγωγού που θεωρεί ότι η δουλειά του δεν έρχεται σε αντίφαση με την αγάπη του για την ύπαιθρο και τη φύση – ο ιστορικός διερωτάται: «Μα γιατί δεν σώσαμε τους εαυτούς μας όταν υπήρχε ακόμη καιρός; Ήμασταν απλώς ηλίθιοι; Ή αυτό που συνέβη ήταν, ότι δεν ήμασταν εντελώς σίγουροι ότι αξίζαμε να σωθούμε;».

   Η απάντηση γράφει ο Erik Assadourian ένας Αμερικανός ανθρωπολόγος, περιβαλλοντολόγος και ακτιβιστής που έχει αφιερώσει τις προσπάθειές του στην σωτηρία του πλανήτη υποστηρίζει ότι η απάντηση στα ανωτέρω ερωτήματα ελάχιστη σημασία έχουν με τη βλακεία ή την τάση αυτοκαταστροφής των ανθρώπων, έχει όμως απόλυτη σχέση με τον πολιτισμό των ανθρώπων, με αυτό που αποκαλούμε συχνά κουλτούρα. Αυτή η Κουλτούρα που αναπτύξαμε και που είχε ως σκοπό την αφθονία και την κατανάλωση έχει δημιουργήσει μία σειρά αλυσιδωτών αλλά και εκρηκτικών καταστάσεων οι οποίες λόγω της προσπάθειας για υπερπαραγωγή και κάλυψη αυτών των συνεχώς αυξανόμενων «αναγκών» για υπερκατανάλωση έχει δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε ο άνθρωπος να εξαντλεί όλα τα περιθώρια λογικής και παράλογης «συμπεριφοράς» απέναντι στον πλανήτη και τις πεπερασμένες δυνατότητες ανταπόκρισής του σε αυτή την αχαλίνωτη «ανάγκη» για καταναλωτισμό.

   Αποτέλεσμα αυτής της κουλτούρας της ανθρωπότητας για καταναλωτισμό, για όλο και περισσότερη αφθονία αγαθών είναι οι σοβαρές επιπτώσεις που παρατηρούνται σε μια σειρά παραγόντων του πλανήτη με τεράστιες επιπτώσεις στο οικοσύστημα, δηλαδή α) στη βιοποικιλότητα, β) στο κλίμα, γ) τα θαλάσσια συστήματα, δ) τα δάση, ε) την υγεία – μόλυνση κλπ.

   Έτσι, μια καταγραφή και περιγραφή της κατάστασης του κόσμου σήμερα παρουσιάζει έναν συνδυασμό προόδου, οπισθοδρόμησης και χαμένων ευκαιριών ανά τον κόσμο που επηρέασαν την ποιότητα του περιβάλλοντος και την ευημερία της κοινωνίας.

   Τα γεγονότα είναι επιλεγμένα από τους συνεργάτες του ινστιτούτου Worldwatch και περιλαμβάνονται στην έκδοση τουινστιτούτου με τίτλο «2010: Η κατάσταση του κόσμου. Ο πολιτισμός μας σε μετάβαση – Από τον καταναλωτισμό στην αειφορία».

(πηγή: http://raysofpnyka.wordpress.com/2011/01/12/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%83-%CE%AE-%CE%B2%CE%B9%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1/)

 Δείτε το trailer του ντοκιμαντέρ “The Age of stupid”: